ศูนย์วิจัยกสิกรไทยรายงานว่า จาการที่อินเดียอนุมัติส่งออกข้าวที่ไม่ใช่ข้าวบาสมาติ(Non Basmati Rice)ปริมาณ 1.8 ล้านตัน หลังจากหยุดมาตั้งแต่ปี 2552 โดยส่งออก 3  ช่องทาง คือ เอกชนเป็นผู้ส่งออก 1 ล้านตัน รัฐบาลจำหน่ายให้บังคลาเทศ 3 แสนตัน และจำหน่ายผ่านระบบรัฐบาลต่อรัฐบาลอีก 5  แสนตัน โดยกำหนดราคาส่งออกขั้นต่ำของข้าวขาวตันละ 400 ดอลลาร์สหรัฐฯ และราคาข้าวนึ่ง 450 ดอลลาร์สหรัฐฯ/ตัน

การกลับมาส่งออกข้าวที่ไม่ใช่ข้าวบาสมาติของอินเดีย ส่งผลกระทบต่อการส่งออกข้าวขาวและข้าวนึ่งของไทย โดยเฉพาะในช่วงครึ่งหลังของปี 2554 โดยในส่วนของข้าวขาวนับเป็นการเพิ่มความรุนแรงในการแย่งชิงส่วนแบ่งตลาด จากเดิมที่ผู้ส่งออกข้าวขาวของไทยต้องเผชิญการแข่งขันที่รุนแรงจากเวียดนาม ซึ่งผู้ส่งออกของไทยอยู่ในฐานะเสียเปรียบในเรื่องราคาที่อยู่ในเกณฑ์สูงกว่าคู่แข่ง ส่วนข้าวนึ่งการกลับเข้าตลาดของอินเดียอาจส่งผลกระทบต่อตลาดค่อนข้างมาก จากเดิมที่ไทยอยู่ในฐานะผู้ส่งออกที่ครอบครองตลาดข้าวนึ่ง ผลกระทบนี้ส่งต่อถึงธุรกิจโรงสีข้าวนึ่งในประเทศที่ในช่วงระยะ 2-3 ปีนี้มีการขยายธุรกิจการผลิตข้าวนึ่งเพิ่มขึ้น โดยอาจส่งผลทำให้ราคาข้าวเปลือกเจ้าในประเทศที่ใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตข้าวนึ่งมีความผันผวนมากขึ้น

ประเด็นที่จะต้องติดตามต่อไปคือ ในปี 2554/55 ถ้าสภาพอากาศปกติเอื้ออำนวยให้อินเดียสามารถผลิตข้าวได้มากพอสำหรับการส่งออก อินเดียน่าจะกลับมาเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวของการส่งออกทั้งข้าวขาวและข้าวนึ่งกับไทย

ที่มา ประชาชาติธุรกิจ